کفش سالنی نایک ایرزوم امباپه جورابی

بررسی کفش سالنی

کفش سالنی یکی از مهم‌ترین تجهیزات برای ورزش‌هایی مثل فوتسال، هندبال، والیبال یا بسکتبال سالنی است. طراحی آن به‌گونه‌ای است که بیشترین کارایی و ایمنی را روی کف‌پوش سالن‌های ورزشی فراهم کند.

خصوصیات کفش سالنی

1. زیره صاف و ضد لغزش

کفش سالنی باید زیره‌ای صاف و از جنس لاستیک (gum rubber) داشته باشد تا روی کف‌پوش‌های سالن سر نخورد و اصطکاک کافی برای حرکات سریع ایجاد کند.

2. سبکی و سرعت حرکت

وزن کفش باید سبک باشد تا ورزشکار بتواند سریع بدود، تغییر جهت بدهد و بدون خستگی طولانی‌مدت بازی کند.

3. انعطاف‌پذیری مناسب

انعطاف بالا در ناحیه پنجه و کف پا باعث می‌شود ورزشکار به راحتی روی پنجه حرکت کند و کنترل بهتری در حرکات انفجاری داشته باشد.

4. تهویه و گردش هوا

برای جلوگیری از عرق کردن و بوی نامطبوع، رویه کفش سالنی معمولاً از مش (mesh) یا مواد تنفسی ساخته می‌شود.

5. حمایت از پا و مچ

کفش سالنی باید قوس پا و مچ را به خوبی ساپورت کند تا در حرکات سریع و توقف‌های ناگهانی از آسیب‌دیدگی جلوگیری شود.

6. کفی راحت و جذب ضربه

وجود کفی نرم با قابلیت جذب شوک (cushioning) باعث کاهش فشار روی مفاصل به‌ویژه زانو و مچ پا می‌شود.

7. دوام بالا

به دلیل تماس مداوم با کف‌پوش و فشار زیاد در بازی‌های سالنی، کفش باید از مواد مقاوم و دوخت محکم ساخته شده باشد.

8. فیت بودن روی پا

کفش سالنی باید کاملاً اندازه پا باشد؛ نه خیلی گشاد و نه خیلی تنگ. فیت بودن باعث می‌شود کنترل توپ و حرکات بهتر انجام شود.

تفاوت کفش سالنی با کفش‌های دیگر

• کفش دویدن: زیره برجسته دارد، اما کفش سالنی زیره صاف است.

• کفش فوتبال چمن مصنوعی: دارای استوک یا برجستگی است، در حالی که کفش سالنی کاملاً صاف است.

• کفش روزمره: طراحی تخصصی برای ضربه‌گیری و چسبندگی ندارد.

⚡ نکته: استفاده از کفش غیرتخصصی در ورزش‌های سالنی می‌تواند باعث لغزش، آسیب مچ یا زانو و حتی کاهش عملکرد شود.